Projekt:

1962-196?

Realizacja:

1965-1972

Urbanistyka:

Janusz Sierosławski, Jerzy Plesner

Architektura:

Roman Bezeg, Małgorzata Buratyńska-Seruga, Adam Fołtyn

Mapka orientacyjna

Dąbie to jedna z najstarszych części Krakowa, przyłączona do miasta w roku 1911. W 1961 ro- ku na Dąbiu powstała tama (stopień wodny) na Wiśle. Inwestycję mieszkalną rozpoczęto w 1962 roku, kontynuując realizację osiedla Nowa-Grzegórzecka. Osią osiedla Dąbie jest Aleja Pokoju. Dominuje tu zabudowa czteropię- trowa w układzie grzebieniowym. Towarzyszą jej dziesięciopiętrowe bloki, z oknami typu porte-fenêtre zamiast balkonów, przylegające do zieleni parkowej nad rzeką Białuchą (Prąd- nik). Tu też w 1983 roku zrealizowano kościół pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika (autor H. Kamiński, 1981-1994). Na osiedlu, dla upa- miętnienia rozstrzelanych w przededniu zakoń- czenia II Wojny Światowej mieszkańców Dąbia, ustawiono pomnik „Ofiar Dąbia”. Zachowana została, na prywatnej posesji, XVIII wieczna ka- mienna figura wolnostojąca św. Jana Nepomu- cena. W ramach osiedla zrealizowano także: szkołę „Tysiąclatkę”, przedszkola, pawilony handlowo-usługowe, przychodnię, place za- baw. Osiedle położone jest pomiędzy Krako- wem a Nową Hutą, stykając się od wschodu z ciągiem zieleni Parku Lotników, a od południa sięgając rzeki Wisły, wzdłuż której urządzono park z bulwarem spacerowym.