5.6 Daszyńskiego
(d. os. 15 Grudnia)  

Projekt:

1949

Realizacja:

1950-1956(59?)

Autorzy:

Mikołaj Soroka, Zbigniew Solawa

Współpraca:

Mieczysław Turski

Mapka orientacyjna

Architektura budynków osiedla według ele- mentów projektu typowego, warszawskiego ar- chitekta M. Soroki, w duchu późnego przedwo- jennego funkcjonalizmu warszawskiego i osiedli mieszkaniowych w zieleni. Zlokalizowane jest na zachodniej pierzei Al. Ignacego Daszyńskie- go, zwanej „Plantami Daszyńskiego”, która po- wstała po zasypaniu starego koryta Wisły, jako jezdnia dwupasmowa ze środkowym pasem zieleni, kończąca się na Bulwarze Wiślanym. Planowane było pierwotnie jako zabudowa wil- lowa. Obecnie jest to zespół bloków w swobod- nym układzie pierzejowo-kwartałowym z zielo- nymi wnętrzami urbanistycznymi – ogrodami, powiązany z pobliską Halą Targową (autor: J. Dumnicki, 1936-1940), stanowiącą jego pół- nocne zamknięcie. Tworzy w całości zwarty kompleks. Zachowała się tzw. Willa Bieniarzów z 1923 roku (autor: J. Pokutyński). W skład ze- społu wchodzi również przedszkole i szkoła. Na zamknięciu od strony południowej znajduje się Nowy Cmentarz Żydowski. Osiedle nawiązuje do pierwotnej koncepcji z 1934 roku autorstwa Franciszka Mączyńskiego. Realizowane było w I stopniu uprzemysłowienia. Jako rozwiązanie ty- powe zastosowane zostało w Krakowie, w po- dobnym stylu i układzie urbanistycznym, rów- nież na osiedlu Bronowice-Rydla oraz na osie- dlu przy ul. Żywieckiej, z uwzględnieniem uwarunkowań przestrzennych tamtych lokaliza- cji.