Projekt:

1985-1987

Realizacja:

1987-1995

Gł. Projektant:

Romuald Loegler

Projektanci:

Wojciech Dobrzański, Ewa Fitzke, Michał Szymanowski

Współpraca:

Zbigniew Domański, Barbara Dziewońska, Elżbieta Koterba

Mapka orientacyjna

Projekt otrzymał I nagrodę w konkursie w 1985 roku. Nawiązując do idei projektu pierwotnego Starej Nowej Huty, jest swobodną autorską in- terpretacją, w duchu postmodernizmu, form i dyspozycji architektury Placu Centralnego. Układ architektoniczno-urbanistyczny to forma „podwójnego czterozębnego grzebienia” 7 kon- dygnacyjnego zespołu mieszkalnego z wysokim parterem handlowo-usługowym, przeciętego skośnym ciągiem pieszo-jezdnym, rozcinającym wnętrza kwartałów, dopełnionego wolnostoją- cymi 5 kondygnacyjnymi budynkami, w rytmie tego kwartałowego podziału urbanistycznego. Zespół jest poprzedzony niższym budynkiem użyteczności publicznej, w pierzei Al. Jana Paw- ła II, co tworzy podwójny plan elewacji fronto- wej. Od południa, przy Skarpie Wiślanej, bu- dynki podcięte są na wysokość trzech kondy- gnacji i wsparte na dwóch smukłych, okrągłych słupach oraz akcentowane „wstawionymi” bry- łami niższych kondygnacji, z wyoblonymi, szczy- towymi elewacjami. Pomiędzy tymi odciętymi „zębami” zlokalizowano dwa wolnostojące bu- dynki o zróżnicowanej wysokości. Elewacje od strony placu przy Nowohuckim Centrum Kultu- ry mają wysokie użytkowe podcienia, wsparte na kwadratowych słupach. Klatki schodowe bu- dynków mocno akcentowane, głównie w for- mie ryzalitów, stanowią wyróżnik zespołu, po- dobnie jak jego pastelowa kolorystyka.