5.4 Bronowice Stare
(d. os. Widok)  

Projekt:

1949-1950(53?)

Realizacja:

1950-1958(56?)

Autorzy:

Mikołaj Soroka, Zbigniew Solawa

Współpraca:

Mieczysław Turski

Mapka orientacyjna

Zabudowa z okresu socrealizmu, zaprojektowa- na w duchu przedwojennego funkcjonalizmu i „osiedla-ogrodu”, według projektu typowego, zindywidualizowanego, autorstwa warszaw- skiego architekta M. Soroki. Zrealizowana me- todą tradycyjną, ale z użyciem typowych, pre- fabrykowanych zestawów elementów budow- lanych i elementów wykończenia, wykonywa- nych w tzw. II stopniu uprzemysłowienia. Osie- dle obejmuje 18 budynków 3-4 klatkowych o wysokości 4 kondygnacji, różniących się nie- znacznie pomiędzy sobą użytymi zestawami i detalami architektonicznymi. Zabudowa jest zwarta ale luźno rozmieszczona, tworząca za- równo przestrzenie „kwartałowe” jak i pierzeję przy ul. L. Rydla. Powstały kameralne, ale równocześnie przestrzenne wnętrza urbanisty- czne w dziedzińcach wewnętrznych, z dużą ilo- ścią zieleni komponowanej, wysokiej i niskiej. Poszczególne bloki rozdzielone są szerokimi uliczkami. Zieleni towarzyszą urządzenia do za- baw dla dzieci. Osią osiedla jest ul. Lucjana Ry- dla, a na jej zamknięciu znajduje się Szkoła Pod- stawowa nr 93 jego imienia (autor: J. Gołąb, 1958-60). Ulica Rydla i osiedle są częścią „zielo- nego szwu” tej części miasta, w miejscu dawnej drogi rokadowej fortyfikacji austriackich Twier- dzy Kraków. Podobne osiedla powstałe w tym okresie to: os. Daszyńskiego (na Grzegórzkach) i os. Żywiecka (przy ul. Żywieckiej w Podgórzu).