5.2 Bieńczyce osiedla mieszkaniowe i Planty Bieńczyckie  

Projekt:

1959-1962(65?)

Realizacja:

1962-1979, 1988 (os. Kościuszkowskie)

Gł. projektant:

Jadwiga Guzicka

Współpraca:

M. Rędziejowska, A. Trzecieski – koncepcja konkursowa

Urbanistyka:

Anna Basista, Jan Lewandowski, Aleksander Trzecieski

Architektura:

Kazimierz Chodorowski, Stefan Golonka, Olgierd Krajewski

Współpraca:

Nina Korecka, B. Czarnecka, G. Turska, Artur Zaremba, O. Rutkowski

Mapka orientacyjna

Osiedle zrealizowane w oparciu o projekt kon- kursowy z 1959 roku, autorstwa Jadwigi Guzic- kiej. Cechuje go luźna zabudowa budynkami wolnostojącymi, z przeważającą zabudową 8- 11 kondygnacyjną, w układzie grzebieniowym. Osią Bieńczyc i elementem charakterystycznym dla całości założenia są tzw. Planty Bieńczyckie, łączące „starą” Nową Hutę z Mistrzejowicami. Przy nich zlokalizowane są obiekty użyteczności publicznej: handlu i usług, budynki szkolne i przedszkolne, służby zdrowia oraz kościół pw. św. Józefa Oblubieńca (autorzy: Z. Łuczyńska, J. Kurek), sportu i rekreacji. Liczne są rzeźby plenerowe. Projekt planu otrzymał nagrodę II stopnia Komitetu ds. Urbanistyki i Architektury w 1962 roku. W osiedlu szczególnie wyróżniają się kościół „Arka Pana” pw. Matki Bożej Królo- wej Polski (autor: W. Pietrzyk), parterowe pa- wilony handlowe i zespół handlowo-usługowy „Złota Jesień” z dawną „Stołówką HiL” (autor: O. Krajewski; „Wicemister Krakowa” – 1968). Bieńczyce obejmują osiedla: Albertyńskie (d. XX-lecia PRL), Jagiellońskie, Józefa Strusia, Kalinowe, Kazimierzowskie, Na Lotnisku, Nie- podległości, Przy Arce (d. Dąbrowszczaków), Wysokie (budynki punktowe – autorzy: M. i J. Chronowscy; tytuł „Mister Krakowa-1972), Złotej Jesieni oraz Kościuszkowskie, ciążące już ku zabudowie Czyżyn.