5. Plac Centralny i Aleja Róż
(I odcinek Al. Róż, część tzw. osi śródmiejskiej)  

Projekt:

1951-1952 – Pl. Centralny,

1950-1951 – Al. Róż

Realizacja:

1952-1956 – Pl. Centralny

1951-195? – Al. Róż

Autor:

Janusz Ingarden – główny projektant, Marta Ingarden

Wnętrza:

Marian Sigmund – główny projektant oraz zespół projektowy wnętrz Nowej Huty

Plac Centralny ukształtowany jest w formie pięcioboku, wraz z trzema promienistymi arteriami komunikacyjnymi – osiami kompozycyjnymi. Monumentalne budynki z arkadowymi podcieniami i sklepami w parterach oraz oknami porte-fenetre w piano-nobile tworzą „parawanową” obudowę placu. Kompozycja osiedli Centrum A-D charakteryzuje się czytelnym układem ulic, placów, przestrzeni publicznych i zieleni. Układ urbanistyczny i zabudowa są historyzujące i łączą w przetransponowany sposób wątki polskie oraz zachodnioeuropejskie. Jest to jedna z najlepszych socrealistycznych realizacji w Polsce, przypominająca nieco duchem warszawski MDM. Charakterystyczne są monumentalne wejścia-bramy, w manierze łuku triumfalnego, prowadzące do czterech pasaży znajdujących się w narożnikach placu Alei Róż. Wnętrza użytkowe projektowane były indywidualnie, w ramach poszczególnych zespołów projektowo-zadaniowych.