Projekt:

1953-1955

Realizacja:

1955-1957

Autor:

Andrzej Uniejewski

Wnętrza:

Marian Sigmund, Irena Pać-Zaleśna

Monumentalna bryła oraz zastosowany detal, podobnie jak w kinie „Świt” przywołują skojarzenia z klasycyzmem francuskim, a to dzięki wertykalnej tektonice podkreślonej ciągnącymi się przez obie kondygnacje słupami zestawionymi w formie ryzalitu. Słupy te nie posiadają jednak ozdobnych kapiteli, tak jak ma to miejsce w elewacji kina „Świt”. Podobnie attyka, poza płaskorzeźbionymi pseudo tralkami, pozbawiona jest ozdobników. Cały obiekt, oszczędny w swym wyrazie pozostaje pod silnym wpływem architektury socrealistycznej. Układ przestrzenny dwu-salowy, a więc sala mała i duża – z balkonem, analogicznie jak w kinie „Świt”. Budynek realizowano w okresie tzw. odwilży – po 1956 roku, stąd pewne uproszczenia detalu i formy. Było to pierwsze w Nowej Hucie kino panoramiczne. Obecnie planowane jest tu Muzeum PRL-u, oddział krakowski Muzeum Historii Polski.