Polsko-Amerykański Szpital Dziecięcy, taka była pier- wotna nazwa tego szpitala, powstał z inicjatywy ame- rykańskiego architekta polskiego pochodzenia, który wykonał też jego projekt architektoniczny. Jest to przykład amerykańskiego funkcjonalizmu, zaprojekto- wany w czasach tzw. małej stabilizacji w Polsce tego okresu. Wyróżnia go spokojna modernistyczna este- tyka. Charakterystyczny jest tambur budynku wejścia, z przeszkleniami i wypełnieniami z niebieskiego szkła elewacyjnego oraz jego łącznik-loggia z bryłą główną i portykiem ją wieńczącym. Kompleks ten został uzu- pełniony o budynki Poradni Specjalistycznych w este- tyce końca lat siedemdziesiątych, z nawiązaniami do projektu pierwotnego. Kolejna rozbudowa to Centrum Ambulatoryjnego Leczenia Dzieci, zaprojektowane w duchu postmodernizmu, z typowymi elementami jego języka i detalem. Całość tworzy zespół Klinik, któ- ry jest jednocześnie ośrodkiem naukowym, badaw- czym i dydaktycznym, położonym w sąsiedztwie kom- pleksu akademickiego UJ.