Projekt z okresu socrealistycznego w architekturze,
za- projektowany jako kinoteatr. Charakterystyczny jest
portykowy szczyt w elewacji frontowej, z wolutami
oraz ozdobna krata w pierzei budynku, wydzielająca
podwórze i otwierająca widok na Park Bednarskiego.
W latach 60.-80. XX wieku wyposażony był w najno- wocześniejszy
sprzęt kinowy, działający do dzisiaj.
Wi- doczna obecnie, kasetonowa witryna w kształcie
leżą- cego prostokąta z wydatnym obramieniem, wejście
do kina i ciągłe, pulpitowe zadaszenie przecinające
ele- wację, zrealizowane zostały w ramach przebudowy
i zmiany wystroju prawdopodobnie podczas prac
mo- dernizacyjnych w latach 70. Wystrój wnętrz również
wskazuje na wczesne lata 70. Przed przebudową był to
budynek parterowy, zrealizowany w 1887 roku z przeznaczeniem
na przytułek Zgromadzenia św. Win- centego
á Paulo.
|
|