Projekt:

1988(89?)-1990

Realizacja:

1993(?)

Autor:

Maria Mańkowska

Budynek mieszkalny, 6 kondygnacyjny, plombowy w narożniku ulic Paulińskiej i Kordeckiego. Zlokalizo- wany na styku z fragmentem murów obronnych Kazi- mierza. Posiada ciekawą artykulację, uzyskaną przez użycie trzech wykuszy, zwieńczonych „tympanonami” zadaszeń nad balkonami: dwóch bocznych, w formie trójkątnych przeszkleń z drobnym, rastrowym podzia- łem okien i wykusza narożnego, w formie loggii z pełnymi balustradami. Pod wykuszami znajdują się „portykowo” akcentowane wejścia do budynku. Za- bieg ten mocno podkreśla sam narożnik i stanowi jego przestrzenne wyróżnienie. W elewacjach zastosowano okładzinę ceramiczną z wypalanych płytek ceglanych o zróżnicowanych odcieniach, w zależności od stopnia wypalenia, która spaja wizualnie w pionowe pasy otwory okienne. Podobnie wyróżniony jest wysoki cokół okalający budynek. Jest to przykład architektury łączącej w sobie elementy modernistyczne z estetyką postmodernistyczną. W sąsiednim narożniku znajduje się budynek o zbliżonej, lecz mocniejszej artykulacji, zrealizowanej poprzez rytm zdwojonych wykuszy, po- wtarzający się na obu elewacjach frontowych. Pocho- dzi on z tego samego okresu, ale przypomina bardziej architekturę późnego niemieckiego funkcjonalizmu, z boniowanym w tynku parterem, odciętym gzymsem i lekkimi trójkątami zadaszeń (P. Felszyński, 1989-1993).